ऑस्ट्रेलियाविरुद्ध पर्थ येथे झालेल्या पहिल्या एकदिवसीय सामन्यात भारतीय संघ मैदानात उतरला, तेव्हा कुलदीप यादवला न खेळवल्याने पुन्हा एकदा चर्चेला तोंड फुटले. खेळाचा फॉर्मेट बदलला तरी आशियाबाहेर हा प्रश्न कायम राहतो. इंग्लंड दौऱ्यावरील कसोटी मालिकेतही कुलदीप यादव पाचही सामन्यांमध्ये बेंचवर बसला. फलंदाजीला अधिक खोली मिळावी यासाठी शुभमन गिलच्या नेतृत्वाखालील संघात त्याला संधी मिळाली नाही. नितीश कुमार रेड्डी आणि वॉशिंग्टन सुंदर यांसारख्या खेळाडूंना अधिक पसंती देण्यात आली, जी ऑस्ट्रेलियाविरुद्धच्या पहिल्या एकदिवसीय सामन्यातही कायम राहिली.
मुख्य प्रशिक्षक गौतम गंभीर यांच्या नेतृत्वाखालील भारतीय संघ व्यवस्थापनाचे लक्ष्य २०२७ च्या विश्वचषकावर आहे. दक्षिण आफ्रिकेत उसळी आणि सीम हालचाल ऑस्ट्रेलियाप्रमाणेच असेल. आश्चर्याची गोष्ट म्हणजे, कुलदीपची या दोन्ही देशांतील आकडेवारी खूप वेगळी आहे. दक्षिण आफ्रिकेत त्याने आठ सामन्यांत १५.९४ च्या सरासरीने १८ बळी घेतले आहेत, तर ऑस्ट्रेलियात तीन सामन्यांत ५९ च्या सरासरीने केवळ तीन बळी घेतले आहेत.
नितीश कुमार रेड्डी आणि कुलदीप यादव यांची कोणतीही तुलना नाही. दोघांची शैली पूर्णपणे भिन्न आहे, परंतु २०२७ च्या विश्वचषकाचा विचार करता, भारतीय संघ व्यवस्थापन आणि निवडकर्त्यांना नितीशची भूमिका महत्त्वपूर्ण वाटत आहे. भारताकडे हार्दिक पंड्यासारखा उत्कृष्ट अष्टपैलू खेळाडू आहे, परंतु त्याने २०१९ च्या विश्वचषक उपांत्य फेरीनंतर एकदिवसीय सामन्यात कधीही १० षटकांचा कोटा पूर्ण केलेला नाही.
२०२३ च्या विश्वचषकात पंड्या स्पर्धेच्या मध्यातूनच बाहेर पडला आणि भारताला त्याचे नुकसान सोसावे लागले होते. कर्णधार शुभमन गिलने अलीकडेच सांगितले की, परदेशी परिस्थितीत नितीशने केवळ गोलंदाजी करावी अशी अपेक्षा ठेवणे अनावश्यक आहे. दोन वर्षांत विश्वचषक येईपर्यंत त्याला पुरेशा अनुभवासह या भूमिकेसाठी तयार केले जावे, अशी त्यांची इच्छा आहे.
मर्यादित षटकांच्या क्रिकेटमध्ये अक्षर पटेलच्या स्थानावर कोणताही प्रश्न नाही. अक्षरला रवींद्र जडेजासारख्या खेळाडूपेक्षा अधिक पसंती मिळाली आहे. मर्यादित षटकांमध्ये अक्षरकडे भारताला कठीण परिस्थितीतून बाहेर काढू शकणारा खेळाडू म्हणून पाहिले जाते.
डाव्या हाताचा फलंदाज असल्याने, तो गंभीर यांच्या आवडत्या डाव्या-उजव्या तत्त्वासाठी महत्त्वाचा आहे, ज्याचा वापर ते फलंदाजी क्रमात करतात. यामुळे अक्षर पाचव्या आणि केएल राहुल सहाव्या क्रमांकावर फलंदाजीला येत आहेत. हा एक धाडसी निर्णय आहे. अक्षरच्या फलंदाजीत सुधारणा झाल्याची अनेक चिन्हे दिसत आहेत. त्याने चेंडूने आपली क्षमता आधीच सिद्ध केली आहे आणि त्याची क्षेत्ररक्षणही उत्कृष्ट आहे.
वॉशिंग्टन सुंदरला संधी मिळत आहे, कारण भारताच्या पहिल्या चार फलंदाजांपैकी कोणीही गोलंदाजी करू शकत नाही. तसेच, तळाचे जलदगती गोलंदाज बॅटने उपयुक्त ठरत नाहीत. यामुळेच भारतीय संघाचा थिंकटँक अधिक आक्रमक मनगटी फिरकीपटूऐवजी वॉशिंग्टनला संधी देतो.
फलंदाजीच्या खोलीशी (बॅटिंग डेप्थ) तडजोड केली जाऊ शकत नाही, असे त्यांचे मत आहे. गंभीर यांना वाटते की टी२० सामने फलंदाजीच्या जोरावर जिंकले जातात आणि गोलंदाज केवळ सहायक भूमिकेपर्यंत मर्यादित राहतात. गंभीर एकदिवसीय आणि कसोटी सामन्यांमध्येही हीच योजना वापरत आहेत.
यामुळे कुलदीपसारख्या खेळाडूंना बाहेर बसावे लागते, पण वॉशिंग्टनच्या कामगिरीकडे दुर्लक्ष करता येणार नाही. चेंडूने तो पहिल्या पॉवरप्लेमध्ये आणि मधल्या षटकांमध्येही गोलंदाजी करण्याची क्षमता ठेवतो आणि नियंत्रणही प्रदान करू शकतो.
फलंदाजीत, वॉशिंग्टनला निश्चितपणे पॉवर-हिटिंग आणि फिनिशिंगवर काम करण्याची गरज आहे. त्याने कसोटी सामन्यांमध्ये हे दाखवून दिले आहे, परंतु आयपीएलमध्ये फारशी संधी न मिळाल्याने मर्यादित षटकांच्या क्रिकेटमध्ये ही क्षमता विकसित होऊ शकली नाही.
