Anirudha Sankpal
कावळे खाऊ घालणाऱ्या माणसांना छोटंस रिटन गिफ्ट्स देतात. अमेरिकेतील सिएटल शहरात, असे वर्तन करणारे अनेक प्रकार अभ्यासकांनी नोंदवले आहेत.
असाच एक प्रसिद्ध किस्सा स्टुअर्ट डाह्लक्विस्ट यांचा आहे, ज्यांना कावळ्यांनी सोड्याचे झाकण ओवलेली पाईनची डहाळी भेट दिली होती.
दुसरे उदाहरण गॅबी मान या आठ वर्षांच्या मुलीचे आहे, जिच्यासाठी कावळ्यांनी अनेक वर्षे बटणे, कागदी क्लिप्स, काचेचे तुकडे आणि मोत्याच्या रंगाचे हृदय अशा वस्तू ठेवल्या.
ही भेटवस्तू देण्याची कृती कावळ्यांनी खाद्य घेतल्यानंतर लगेचच केली, ज्यामुळे हे सामाजिक देवाणघेवाणीचे (Social Reciprocity) एक रूप असल्याचे सूचित होते.
वॉशिंग्टन विद्यापीठातील डॉ. जॉन मार्झ्लुफ यांच्यासारखे तज्ज्ञ मानतात की, कावळे विश्वासू माणसांना त्यांच्या सामाजिक विनिमय नेटवर्कचा (Social Exchange Networks) भाग बनवतात.
याचा अर्थ ते माणसांशी तसेच वागतात, जसे ते इतर कावळ्यांशी वागत असतात.
यामागचा कावळ्यांचा उद्येश हा 'कृतज्ञता' आहे की जिज्ञासा किंवा शिकलेले वर्तन, यावर मतभेद असले तरी, ही घटना सत्य आहे.
ही भेटवस्तू देण्याची पद्धत केवळ दंतकथा नसून, ती चांगली नोंदवलेली आणि पुष्टी केलेली घटना आहे.
हे वर्तन कावळ्याची प्रगत संज्ञानात्मक आणि सामाजिक क्षमता दर्शवते.