Anirudha Sankpal
जगासाठी हिंस्र असणारा बिबट्या 'बेडा' गावातील रबारी समाजासाठी मात्र कुटुंबातील सदस्याप्रमाणे किंवा घराचा रक्षक आहे.
येथे ५० हून अधिक बिबटे जंगलाच्या मर्यादेत न राहता गावच्या मंदिरांमध्ये, शेतांत आणि घरांच्या परिसरात बिनधास्त वावरताना दिसतात.
मानव-प्राणी संघर्षाच्या काळात या गावाने 'सहजीवन' म्हणजे काय असतं, याचा एक जागतिक आदर्श सर्वांसमोर ठेवला आहे.
बिबट्यांनी गुरांचे नुकसान केले तरी येथील लोक रागाच्या भरात सूड न घेता, तो निसर्गाचाच एक भाग म्हणून शांतपणे स्वीकारतात.
खडकाळ टेकड्या आणि नैसर्गिक गुहांचे वरदान लाभलेल्या या भूमीत बिबटे आणि माणसं पिढ्यानपिढ्या एकमेकांच्या सोबतीने राहत आहेत.
आश्चर्य म्हणजे, गेल्या अनेक दशकांत येथे बिबट्याच्या हल्ल्यात एकाही मानवी मृत्यूची नोंद झालेली नाही, ही या विश्वासाची ताकद आहे.
स्थानिक लोक मंदिरांजवळ दिसणाऱ्या बिबट्यांकडे 'जमिनीचे राखणदार' म्हणून श्रद्धेने पाहतात आणि त्यांचा आशीर्वाद घेतात.
कुंपण नसलेलं हे गाव आता 'इको-टुरिझम'चे केंद्र बनले असून, पर्यटक येथील निसर्ग आणि मानवातील अतूट नाते पाहून थक्क होतात.
'बेडा' गाव जगाला हेच शिकवते की, जर मनात भीती नसेल आणि निसर्गाबद्दल आदर असेल, तर वन्यजीवांसोबतही शांततेत जगता येते.