Anirudha Sankpal
प्रथिने
प्रति १०० ग्रॅमच्या तुलनेत शेंगदाण्यांमध्ये बदामापेक्षा किंचित जास्त प्रथिने (शेंगदाणे: ∼25 ग्रॅम, बदाम: ∼21 ग्रॅम) असतात, ज्यामुळे ते स्नायूंची वाढ आणि शाकाहारी लोकांसाठी प्रथिनांचा चांगला स्रोत बनतात.
व्हिटॅमिन ई
बदाम व्हिटॅमिन ई (बदाम: ∼25 मिग्रॅ, शेंदगाणे: ∼5 मिग्रॅ) चा उत्कृष्ट स्रोत आहेत; हे शक्तिशाली अँटिऑक्सिडंट पेशींचे ऑक्सिडेटिव्ह नुकसानीपासून संरक्षण करते आणि त्वचा व डोळ्यांच्या आरोग्यासाठी महत्त्वाचे आहे.
ब जीवनसत्त्व
शेंगदाणे हे नायसिन (B3) आणि फोलेट (B9) यांसारख्या 'ब' जीवनसत्त्वांचे समृद्ध स्रोत आहेत, जे ऊर्जा चयापचय (energy metabolism) आणि डीएनए (DNA) संश्लेषणासाठी आवश्यक आहेत.
स्निग्ध पदार्थ
दोन्हीमध्ये आरोग्यदायी असंतृप्त स्निग्ध पदार्थ असले तरी, बदामामध्ये मोनोअनसॅचुरेटेड फॅट्स (MUFAs) चे प्रमाण जास्त असते, जे हृदयविकाराचा धोका कमी करण्यास मदत करतात.
तंतुमय पदार्थ
बदाम (2.5 ग्रॅम/१०० ग्रॅम) हे शेंगदाण्यांपेक्षा (8.5 ग्रॅम/१०० ग्रॅम) तंतुमय पदार्थांचा (फायबर) अधिक चांगला स्रोत आहेत, ज्यामुळे पाचनक्रिया सुधारते आणि पोट जास्त काळ भरलेले राहते.
खनिजे
बदाम कॅल्शियम (Calcium) आणि मॅग्नेशियम (Magnesium) यांसारख्या आवश्यक खनिजांनी समृद्ध आहेत (Almonds: ∼270 मिग्रॅ/१०० ग्रॅम मॅग्नेशियम), जे हाडांचे आरोग्य आणि स्नायूंच्या कार्यासाठी महत्त्वपूर्ण आहेत.
अँटिऑक्सिडंट्स
बदामाच्या सालीमध्ये फ्लाव्होनॉइड्स (Flavonoids) आणि फेनोलिक ऍसिड (Phenolic Acids) असल्याने, त्यात शेंगदाण्यांपेक्षा जास्त अँटिऑक्सिडंट क्षमता असते.
वनस्पती वर्गीकरण
शेंगदाणे हे वास्तविक 'नट' (Nut) नसून, जमिनीखाली उगवणारे शेंगावर्गीय पीक (Legume) आहे, तर बदाम हे खरे झाडावरचे 'नट' (Tree Nut) आहे.
निष्कर्ष
वैज्ञानिक दृष्टिकोनातून, बदाम अधिक व्हिटॅमिन ई, कॅल्शियम आणि फायबर देतात, ज्यामुळे ते हृदयाचे आणि हाडांचे आरोग्य सुधारण्यासाठी किंचित अधिक फायदेशीर ठरतात; तर शेंगदाणे प्रथिनांचा आणि 'बी' जीवनसत्त्वांचा स्वस्त आणि चांगला स्रोत आहेत.